Umut...

Sadece umut ederim; bir gün…

Sadece umut ederim; bir gün…

Beklerim.

Tıpkı,

Sakar Vadisi'nde Bebek’lerimin endişelerini dağıtacak güneşi,

Van’da Çocuk’larımın buzlar üzerinde şişen ayaklarının kavuşacağı kabı,

Beyazıt Meydanı’nda Amca’mın satmaya çalıştıklarının en güzeli ile üfleyeceği ney’i,

Sirkeci Garı’nda Dayı’mın ekmek atıklarından çektiği ziyafete tatlı olacak portakalı,

Ve Ümitköy’de yalnız Nine’lerimin ve Dede'lerimin hasretini dindirecek sıcaklıklarını duyacakları çocuklarını,

Bekledikleri gibi;

Beklerim...

Umut!..

Ekmeğidir fakirin Umut!.. Tek kalan ellerinde..

Dediği gibi Nazım’ın "...ve güneş doğarken hiç umut yokmu; umut umut umut... umut insanda."

Bende, sende, onda...

Umut insanda!.

Saygım ve sabrım o yüzdendir; beklerim..

Can EREL

27.12.2010


NOT: Fotoğraları ile katkı sağlayanlara... Erinç'ime , Tamer'ime teşekkür ederim.